Mijn telefoon gaat. Het is mijn moeder die belt met haar mobiel. Nu belt mijn moeder wel vaker, maar bij dit telefoontje denk ik wel gelijk: wat zou er aan de hand zijn? ‘Ja Bir, we staan hier met pech langs de weg. De auto start niet meer. We moesten wachten voor de brug en hadden de motor uitgezet.’ Als je ouders van 81 en 84 jaar -die overigens nog heel kwiek zijn- met autopech langs de weg staan, denk je toch even: hmmmm, als dat maar goed gaat.
‘Kun je even de garage bellen, want ik heb het nummer niet in mijn mobiel staan en je vader heeft zijn telefoon niet bij zich,’ vervolgt mijn moeder haar verhaal. Gelukkig staan ze in de buurt van hun huis, maar wel op een plek waar veel auto’s langsrijden. Ik bel direct naar de jongens van hun garage, wat ook mijn garage is. Leg de situatie uit en vraag of ze mijn moeder even kunnen bellen. ‘Natuurlijk, we gaan gelijk kijken wat we voor ze kunnen doen.’
Alles prima geregeld
Omdat het dicht bij mijn huis is waar ze staan, spring ik op mijn fiets. Er schieten namelijk allerlei scenario’s door mijn hoofd waarbij er een automobilist niet goed oplet en achterop hun auto rijdt. En dat zij zelf nog in die auto zitten, met alle gevolgen van dien. Aangekomen staat de auto op de strook voor rechtsaf met knipperlichten aan. De auto’s rijden er netjes omheen. En mijn vader heeft de gevarendriehoek neergezet. ‘Nog nooit eerder hoeven gebruiken,’ zegt hij met een ondeugende glimlach. Alles prima geregeld. Ze staan zelfs naast de auto op de stoep. Dik voor mekaar dus.
Met knipperlichten nog aan
Er stopt even later een bekende met het raampje naar beneden en vraagt aan mij: ‘Moet ik je ouders misschien even ergens afzetten?’ Wat aardig zeg, het is de enige persoon die vraagt of er hulp nodig is aan deze twee mensjes op leeftijd. ‘Nee hoor, is niet nodig. Maar superbedankt,’ antwoord ik. Niet veel later komt het bestelwagentje van de garage aanrijden met een startaccu. En nog geen minuutje later start de auto van mijn vader weer. Mijn ouders stappen in en krijgen nog wel het advies mee om de volgende dag langs de garage te rijden. Als ze met de knipperlichten nog aan wegrijden, kijk ik ze na.
Shoutout voor Garage Peter
En dat noem ik nu service met een hele grote S van de jongens van de garage. Alles bij elkaar, van bellen en tot aan starten en weer naar huis rijden, heeft het nog geen half uur geduurd. Daarom hierbij een hele dikke shoutout naar Garage Peter in de Gerestraat in Leiden. En dit is niet de eerste keer dat ze direct klaarstaan. Terwijl ze het hartstikke druk hebben, nemen ze altijd de tijd voor je. En zorgen ze dat het probleem met je auto hoe dan ook opgelost wordt. Linksom of rechtsom.
Hier houd ik van. Zo wil ik mijn klanten ook bedienen.
Nog een blog lezen? Zie: Een bang en verlegen meisje was ik…