Blog – Herinneringen die zorgen voor geluksgevoel

Zo’n zes jaar geleden was mijn tienjarige zoon helemaal in de ban van de filmpjes van Enzo Knol. Ook wel bekend als Knolpower. Een jongen met een zeer monotone en vooral ook schreeuwerige stem vertelde elke dag in zijn vlog wat hij met zijn broer en vrienden aan het doen was in het spel Minecraft. Voor mij was het ongelooflijk dat kinderen dát leuk vinden en dat die jongens daar hun brood mee kunnen verdienen. En zij verdienden er goed geld mee, want ik zag veel kinderen met een Knolpowercap of -shirt. Ook mijn zoon had een trui en een cap, die hij met veel plezier droeg. Hij was er echt helemaal gelukkig mee. Daar ben ik blij om, want ik vind het belangrijk dat hij mooie herinneringen opbouwt. Herinneringen waar je later met een gevoel van geluk op terugkijkt. Ikzelf heb goede jeugdherinneringen overgehouden aan de televisieserie ‘Koning Bolo’. Niet alleen aan de serie heb ik goede herinneringen, maar ook aan de hele entourage eromheen. 

Vorige eeuw

Deze serie werd op vrijdagvond net na ons avondeten uitgezonden. Mijn grote broer en ik mochten dan voor de televisie, al kijkend naar deze serie, ons toetje opeten. Dat was een unicum. Voor de televisie eten gebeurde zelden in die tijd. We hebben het immers over de vorige eeuw. Op vrijdag maakte mijn moeder altijd warme karnemelkse- of rijstepap. Dat wikkelde zij vervolgens in kranten en zette het in het bed van mijn ouders. Zo bleef het lekker warm. Dit tafereel staat samen met Koning Bolo zowel in mijn geheugen als in die van mijn broer gegrift. Op verjaardagen hebben we het dan ook regelmatig over ‘Koning Bolo’. Het jammere is toch wel dat op een enkeling na niemand weet waar wij het dan over hebben. Ze verklaren ons zelfs regelmatig voor gek. En roepen dan dat het zeker op lokale tv-zender van Leiderdorp werd uitgezonden. 

Een échte herinnering

Toch is deze herinnering voor ons echt. Heel echt. Zeker omdat we deze herinnering samen hebben. De serie gaat over een koning die als hij gaat slapen zijn kroon verruilt voor een slaapmuts. Vervolgens maakt hij van zijn troon zijn bed. Hij schuift dan als ’t ware een bed uit zijn troon. Ook heeft hij een dochter die op een brommer rijdt en in de tuin bevindt zich een doolhof van heggen. Elk beroep in het koninkrijk Mini-Solo worden door slechts één persoon uitgeoefend. Als deze persoon ziek is, moet de koning volgens de wet zijn of haar plaats innemen. Koning Bolo maakt hierdoor de vreemdste situaties mee. Ik zie het allemaal nog zo voor me. 

Wij zijn niet gek

Omdat ik toch wel graag wilde laten zien dat mijn broer en ik niet helemaal van lotje getikt zijn, heb ik informatie over de tv-serie opgezocht. En wat blijkt: er zijn van de serie slechts twaalf afleveringen gemaakt en uitgezonden. Het grappige is dat er in mijn beleving denk ik wel honderden afleveringen waren. Helaas is er vrijwel niets bewaard gebleven omdat in vroeger dagen de televisiebanden na uitzending opnieuw werden gebruikt. En namen ze dus over de vorige aflevering heen op. Toch heb ik bij het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid één aflevering op kunnen vragen. En heb ik dus bewijs in handen dat mijn broer en ik (op dat punt) niet voor gek verklaard hoeven te worden.  

Soort van geluksgevoel

Hoewel het maar zo weinig afleveringen heeft gehad, blijft Koning Bolo voor mij een mooie herinnering. Het roept een soort gevoel van geluk op. Dit geluksgevoel heeft er zelfs voor gezorgd dat ik zes jaar geleden mijn tekstbureau de naam Koning Bolo gaf. En tot op de dag van vandaag heb ik daar nog geen spijt van. Of de schreeuwerige en monotone stem van Enzo Knol dit gevoel van geluk ook bij mijn zoon heeft opgeroepen weet ik nog zo net niet, maar toch wens ik hem dit fijne gevoel van harte toe.

Lees ook een andere blog waar mijn zoon in voorkomt: Geen haar, maar lijm op mijn tanden